Η θέση του στη λαϊκή ιατρική είναι τόσο σημαντική που καλύπτει μια ευρεία κλίμακα παθολογιών (όχι άδικα έχει καθιερωθεί με τον όρο ταραξοθεραπεία). Τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι έβγαιναν στην εξοχή και μάζευαν ιδιαίτερα την άνοιξη, τα φρεσκοφυτρωμένα φυτά του ταραξάκο. Συνήθως τρώγονταν βρασμένα ενώ τα πιο τρυφερά μέρη γίνονταν υπέροχες ανοιξιάτικες σαλάτες.
Θεραπευτική αξία
Πέρα από σαλατικό, το ταραξάκο έχει μία σειρά από θεραπευτικές ιδιότητες:
• Είναι διουρητικό, υπακτικό, τονωτικό, καθαρτικό του αίματος κατά των φλεγμονών του στήθους και του βήχα.
• Έχει ευεργετική δράση στη χολή. Από τη ρίζα του φουρνισμένη και αλεσμένη, παίρνουμε έναν καφέ που είναι πολύ ωφέλιμος στην πέψη.
• Η περιεκτικότητα του σε βιταμίνη Α είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτήν ενός κοινού μαρουλιού.
• Αφέψημα των φύλλων του είναι κατά του διαβήτη, της παχυσαρκίας, της υδρωπικίας. Καλυτερεύει τη λειτουργία των αδένων.
Επιμέλεια: Αλέξανδρος Λαλάκος
